Paa fjellet

av Kristofer Nagel Janson

Hu hei! kor er det vel fiskt og lett
   upp paa Fjellet!
her leikar vinden i kaate Sprett
   upp paa Fjellet!
og Foten dansar, og Augat lær,
og Hjartat kveikjande Hugnad fær
   upp paa Fjellet!

Kom upp! kom upp fraa den tronge Dal
   upp paa Fjellet!
her blæs ein Blaaster so frisk og sval
   upp paa Fjellet;
og Lidi skin utav Blomar full,
og Soli drys alt sitt fagre Gull
   upp paa Fjellet!

I dalen starvar du tung og heit
   kom paa Fjellet!
kor fint her er, inkje nokon veit,
her paa Fjellet!
dit Auga flyg over Nut og Tind,
dat er, som flyg dat i Himlen inn
   upp paa Fjellet!

Og naar saa Soli til Kvila gjeng
   attum Fjellet,
daa reida Skuggarne upp si Seng
   attmed Fjellet,
daa giddrar alt i ein Straalestraum,
og Hjartat sveiper seg inn i Draum
   upp paa Fjellet.

"Aa kjære Guten min, kom til meg
   upp paa Fjellet,
eg sit so lengtande etter deg
   upp paa Fjellet,
kom, svalla med meg, til det vert ljost,
daa stryker Otten ifraa mitt Brjost
   her paa Fjellet."

Kjelde: Nynorsk lyrikk; 25 diktarar - 220 dikt, Selja, 2009, s. 66