Morgon på Vinjevatn

av Tarjei Vesaas

Ein sprettande dag
tenner himmelen bak Kik-ås.
Vesle Kik-ås står så viktig
midt i.
Heimover på vatnet
glid min tjøre-svarte båt.

Lydlaust heimover,
frå mitt ørvesle fiske.
Lynende går fisken i djupet.
Mjukt arbeider årene
i morgonvåte tollegangar.

Vinjevatns friske fjellsjø,
min gamle båt kjenner han.
Alt sterkare er skinet
frå hendinagne bak åsen.
Fram stig eit nylauga landskap.

Mild morgon
etter lunka natt, teiande,
doggtung og mogen.
Skoddeslør tvinnar
som uro kring ein naken.
Fine skimtar liene jordisk
imellom.

Rart er det,
og stunda på sitt høgste.
Ingen ord for vatns reine lufting.
Alt er lauga, eller blir det.
Alt er skjerrt og no.
Snart over.

- - -

Doggstrå daskar støvlane
på stigen opp frå stranda.
Enno blinde ruter
møter fram i tunet.
Katt, hospiterende,
med rompa reist,
følgjer forventningsfull inn.
Kjøleg klask av hanka på benken.
For all del varsamt:
Ikkje å vekke ein viss person
med nasen i puta.
Å, vi utskjelte morgonfuglar.

Kjelde: Liv ved straumen, Gyldendal, 1970, s. 101