Forvilla nær Vaarstigje

av Georg Sauerwein

"Paa Fjellom er det leikande
Aa ganga til og fraa" -
Saa syng herr Ivar, peikande
På allt, som æ aa sjaa.
Meⁱn ha' haⁱn naa paa nakjin Hø
i Myrkje vore mæ',
Der e' va naa i slik ei Nø',
Saa sa haⁱn inkje dæ.

E' leita upp og leita ne',
D'æ Avgruⁱnn hit og dit,
Aa Regne flaut, aa sveitin mæ',
Aa Høe laag saa kvit.
Dæ va eⁱn Vinn, dæ va eⁱtt Vær,
Aa Stigen, haⁱn forsvaⁱnn -
Gje, e' kom heim aat Stuguⁱn kjær,
E’ stakkars Vandringsmaⁱnn!

Aa liggje vaat paa slikt vaatt Fjell,
Baae blaut taa Regn og Sveit,
D’æ låkt - aa laakt, å gaa ikvell,
Der ingen Stig hain veit.
Dæ va’ nok Dauin, dæ ell dæ,
Meⁱn e' livi ennaa lel,
For, Gudskjelov, blandt Ur aa Tre
Faⁱnns Stigen att ikvell.

Meⁱn ha’ Herr Ivar mæ' glaamt ne'
Ti slik ei skumle Kvølv,
Haⁱn vilde nok, ser du, staa te,
Aa tykjy, som e' sjølv,
At slikt eⁱtt villt, ohogg’le Fjell,
som dæ, e' vingla paa,
Især i Regn, eⁱn haust, eⁱn Kvell,
Æ vakkrast ne' ifraa.


Kjelde: Frise Viso ifra Viggu'n, ny utg. ved Jan Torgeir Lindsøe, Dovre 2004, s. 88, 1. utg. 1885