Huldre på Øverbø-seter`n

av Hans Nygård

Ein gong kom det åt budeiun på Bø,
så vakker ei jente, ba um få lånt lite brød,
og um ho fekk dein smør-rull`n ho ha stån,
dæ skul` bærre bli eit snertande lån.

Ho skulle niste ut keill`n sin te fjeill,
og hein va så sur når ho ha` for seg slikt steill,
trast hein va reist så ho fekk lite fred,
skul`ho kjinne og båkå og kåmå dit ned.

Ho fekk lånt såpass at niste ho ha,
sveipte dæ i stakken og burte ho va,
um kveill`n kom dæ att både smør og brød,
men slikt smør ha døm eilder avla på Bø.

Kjelde: Dikt og prologer frå Sel, 1985, s. 96.