Steinen på stupet

av Ragnvald Skrede

Boren av skridande bre,
lagd på ein tind,
endeleg løyst or lega
og send som i susande vind,
men stansa på nytt av meinslege makter –

slik ligg steinen på stupet.

Kviler i ladd ro
i tusenår,
duvar i drøymt framsviv,
dirrar i minnet om avlaus-tan.

Så bikkar, så losnar det
ein sundagsmorgon.
Fjellet kastar med nakken,
set i eit skingrande hanegal.
I ei stutt, men veldig stund
er draumane røynd:
Slik fart f i n s t!

Bleike står vi
og skjelv i krutrøyk:
Har du sett slikt flog over fonn?
Har du høyrt slik sukk
eller kjent slik fred?

– – –

Boren av skridande bre . . . .


Kjelde: Den kvite fuglen, H. Aschehoug & Co., 1955, s. 22