Blomar på bjørk

av Jan-Magnus Bruheim

Ei bjørk med nakne greiner
stod fraus i fonndjup snø.
Og frostgrøn kvelvde himlen
seg over heim og hø.

Det var ein tidleg morgon,
eit under eg fekk sjå:
Den nakne bjørk bar blomar,
grå, raude, gule, blå.

Og blomane dei kvitra
så glade der dei sat,
flaug ned på fuglebrettet
då eg kom med morgonmat.

Still stod eg der og visste
det eg lenge hadde visst:
At gleda jamt kan bløme
på tom og naken kvist.

Kjelde: Doggmorgon og andre barnerim, Noregs Boklag, 1977